Cultuurverschillen? Belastingen en zo
Door: Isolde
Blijf op de hoogte en volg isolde
08 Januari 2011 | Bolivia, Cochabamba
Beste allemaal,
Gisteren ben ik teruggereisd vanuit Villa Tunari naar Cochabamba op stoel nummer 6 van de trufi. Ik heb het geweten:-) Stoel nummer 6 is eigenlijk geen stoel maar je zit tussen twee stoelen die niet aan elkaar zitten maar met een gleuf ertussen...gevolg je zit met knobbels in je rug gedurende uren van reizen over onverharde en verharde wegen met veel remmen en stoppen vanwege vrachtwagens...hoogst ongemakkelijk en pijnvol dus:-) Alweer wat geleerd, nooit meegaan in een trufi op stoel nummer 6...Bij inschrijven viel me al op dat niemand zich inschreef voor nummer 6, nu weet ik waarom (er kunnen 7 passagiers in een trufi, 1 naast de chauffeur, 2,3 en 4 op de eerste bank en 5,6 en 7 op de tweede bank. Nummer 3 op de eerste bank is ook hoogst ongemakkelijk want dan zit je scheef (op de heenweg zat daar een moeder et ee jongeteje dat voortdurend moest overgeven, hier geldt dat een kind altijd op de schoot van de moeder zit, dus 1 plaats inneemt, ik ben er nog niet achter tot welke leeftijd maar het gaat heel lang door:-))Verder moesten we op de terugweg weer stoppen bij de bekende tranca's (daar moet je wegenbelasting betalen, mensen betalen hier niet graag belasting vanwege de hoge graad van corruptie en het weinige vertrouwen in de overheid, dus op deze manier krijgt de overheid geld binnen). Bij 1 tranca moest de chauffeur weer ens geld betalen omdat een papier ontbrak, ook een bekend middel om geld te innen:-). Wat betreft die belastingen, in november waren er opeens allerlei winkels gesloten want die hadden geen belasting betaald, dus een groot lint eromheen "clausurado"wat betekent dat er geen belasting betaald is en dat de zaak dus dicht moet. Na het het betalen van de belasting mag de winkel of wat dan ook weer open...:-) Ook een manier.
Belastingen gelden hier ook voor elektronicaspullen (maar liefst 40 procent!)...de laptop moet dus nog maar even wachten tot ik in de gelegenheid ben naar een taxfree zone te gaan, net over de grens in Chili schijn je twee taxfree steden te hebben...Ik begrijp nu waarom mensen die in de handel zitten daar graag heengaan...Hier in huis hadden de zussen het ook al over Chili...ze zijn daar voor de kerst voor de fabriek geweest.
Volgens mij gelden die belastingen op veel importspullen....ik was vandaag op jacht naar een goed kussen waar ze maar liefst 95 dollar voor vragen, een beetje duur ook naar Europese begrippen....zal ook wel weer met belastingen te maken hebben....
Belasting betaal je hier ook contant, voor water moet je betalen, voor electriciteit enzzz...allemaal per maand en contant....het fenomeen pinnen komt hier nog niet voor...
Als je iets wilt kopen ga je eerst op zoek naar de winkel om te kijken wat er te koop is en hoeveel het ongeveer kost...Dan ga je naar huis en pin je daar het benodigde geld (bankautomaten zijn nog niet wijd verspreid en sommige geven alleen bolivianen, waardoor je meerdere keren moet pinnen, andere geven dollars wat veel handiger is maar in veel zaken weer niet geaccepteerd wordt)...dan ga je weer naar de betreffende winkel, koopt het en betaalt en gaat weer terug. Ik ga bijna altijd met trufis, openbae taxi's met nummers voor de verschillende barrios(buurten?) van de stad...De trufi's hier zitten altijd boordevol, en hebben twee banken met dus volwassenen en kinderen en soms opklaptoeltjes zodat er meer in kunnen. Als, zoals vandaag, je eruit wil en op de achterste bank zit, zeg je "quiero bajar", ik wil graag uitstappen, en dan moet de chauffeur het wel horen, bij stoppen moeten eerst de mensen voor je de straat op en dan kun je uitstappen, geld geven en wisselen en dan kan de trufi weer verder....een prima systeem voor een grote stad als Cochabmba, alleen jammer dat er te weinig zijn, waardoor je soms heel lang wacht of, zoals ik vaak doe, gewoon maar ga lopen naar de stad of naar de dichtstbijzijnde grote straat waar vaak meer openbaar vervoer is....van die veelgekleurde bussen die aan alle kanten rammelen maar waar wel meer mensen in kunnen:-)
Volgende keer zal ik nog wat meer vertellen over cultuurverschillen want inmiddels heb ik al heel wat dingen ervaren die of Boliviaans, of meer Zuid-Amerikaans zijn.
Groetjes,
isolde
Gisteren ben ik teruggereisd vanuit Villa Tunari naar Cochabamba op stoel nummer 6 van de trufi. Ik heb het geweten:-) Stoel nummer 6 is eigenlijk geen stoel maar je zit tussen twee stoelen die niet aan elkaar zitten maar met een gleuf ertussen...gevolg je zit met knobbels in je rug gedurende uren van reizen over onverharde en verharde wegen met veel remmen en stoppen vanwege vrachtwagens...hoogst ongemakkelijk en pijnvol dus:-) Alweer wat geleerd, nooit meegaan in een trufi op stoel nummer 6...Bij inschrijven viel me al op dat niemand zich inschreef voor nummer 6, nu weet ik waarom (er kunnen 7 passagiers in een trufi, 1 naast de chauffeur, 2,3 en 4 op de eerste bank en 5,6 en 7 op de tweede bank. Nummer 3 op de eerste bank is ook hoogst ongemakkelijk want dan zit je scheef (op de heenweg zat daar een moeder et ee jongeteje dat voortdurend moest overgeven, hier geldt dat een kind altijd op de schoot van de moeder zit, dus 1 plaats inneemt, ik ben er nog niet achter tot welke leeftijd maar het gaat heel lang door:-))Verder moesten we op de terugweg weer stoppen bij de bekende tranca's (daar moet je wegenbelasting betalen, mensen betalen hier niet graag belasting vanwege de hoge graad van corruptie en het weinige vertrouwen in de overheid, dus op deze manier krijgt de overheid geld binnen). Bij 1 tranca moest de chauffeur weer ens geld betalen omdat een papier ontbrak, ook een bekend middel om geld te innen:-). Wat betreft die belastingen, in november waren er opeens allerlei winkels gesloten want die hadden geen belasting betaald, dus een groot lint eromheen "clausurado"wat betekent dat er geen belasting betaald is en dat de zaak dus dicht moet. Na het het betalen van de belasting mag de winkel of wat dan ook weer open...:-) Ook een manier.
Belastingen gelden hier ook voor elektronicaspullen (maar liefst 40 procent!)...de laptop moet dus nog maar even wachten tot ik in de gelegenheid ben naar een taxfree zone te gaan, net over de grens in Chili schijn je twee taxfree steden te hebben...Ik begrijp nu waarom mensen die in de handel zitten daar graag heengaan...Hier in huis hadden de zussen het ook al over Chili...ze zijn daar voor de kerst voor de fabriek geweest.
Volgens mij gelden die belastingen op veel importspullen....ik was vandaag op jacht naar een goed kussen waar ze maar liefst 95 dollar voor vragen, een beetje duur ook naar Europese begrippen....zal ook wel weer met belastingen te maken hebben....
Belasting betaal je hier ook contant, voor water moet je betalen, voor electriciteit enzzz...allemaal per maand en contant....het fenomeen pinnen komt hier nog niet voor...
Als je iets wilt kopen ga je eerst op zoek naar de winkel om te kijken wat er te koop is en hoeveel het ongeveer kost...Dan ga je naar huis en pin je daar het benodigde geld (bankautomaten zijn nog niet wijd verspreid en sommige geven alleen bolivianen, waardoor je meerdere keren moet pinnen, andere geven dollars wat veel handiger is maar in veel zaken weer niet geaccepteerd wordt)...dan ga je weer naar de betreffende winkel, koopt het en betaalt en gaat weer terug. Ik ga bijna altijd met trufis, openbae taxi's met nummers voor de verschillende barrios(buurten?) van de stad...De trufi's hier zitten altijd boordevol, en hebben twee banken met dus volwassenen en kinderen en soms opklaptoeltjes zodat er meer in kunnen. Als, zoals vandaag, je eruit wil en op de achterste bank zit, zeg je "quiero bajar", ik wil graag uitstappen, en dan moet de chauffeur het wel horen, bij stoppen moeten eerst de mensen voor je de straat op en dan kun je uitstappen, geld geven en wisselen en dan kan de trufi weer verder....een prima systeem voor een grote stad als Cochabmba, alleen jammer dat er te weinig zijn, waardoor je soms heel lang wacht of, zoals ik vaak doe, gewoon maar ga lopen naar de stad of naar de dichtstbijzijnde grote straat waar vaak meer openbaar vervoer is....van die veelgekleurde bussen die aan alle kanten rammelen maar waar wel meer mensen in kunnen:-)
Volgende keer zal ik nog wat meer vertellen over cultuurverschillen want inmiddels heb ik al heel wat dingen ervaren die of Boliviaans, of meer Zuid-Amerikaans zijn.
Groetjes,
isolde
-
08 Januari 2011 - 23:09
Marianne:
Contant betalen ...
Dat is bij ons op Kreta ook de normale betaalwijze. Dat was voor ons ook erg wennen. In Nederland deden we bijna alles met de pinpas, maar hier moet je zorgen dat je contant geld bij je hebt. Ook de rekeningen van elektra, telefoon en water betaal je hier contant. Als het kan bij het kantoor van het betreffende bedrijf en anders via het postkantoor. De rekening van het water moet echter bij de bank van het waterbedrijf worden betaald; dat kun je dus niet via het postkantoor of je eigen bank doen. ;-)
Alleen de rekeningen van de mobiele telefoon (Vodafone Griekenland) betalen we automatisch, via de creditcard. Dat levert je dan ook meteen een korting op.
Voor veel mensen hier is het misschien wel goed dat ze alleen met contant geld kunnen betalen, omdat veel Grieken (en ook buitenlanders die hier alleen in de zomer werk hebben) weinig te besteden hebben. Er wordt ook veel gebruikgemaakt van de mogelijkheid om spullen op afbetaling te kopen. Vorig jaar hadden we bij de supermarkt een klein halogeenkacheltje gekocht (van 15 euro) en toen kregen we de vraag of we deze op afbetaling wilden kopen. Gelukkig was dat voor ons niet nodig, maar het zegt wel veel over de financiële situatie van veel Grieken.
Lieve groetjes en hou je haaks,
Marianne -
15 Januari 2011 - 13:47
Isolde :
Wat heb je weer wat meegemaakt het lijkt me voor je gezondhied niet zo goed vooral voor je rug Ik ben vorige week gebeld door de moeder van je collega We hebben een heel leuk gesprekgehad ook dat je op verjaardag van haar dochter was geweest en daar ook had gegeten wat daar heel gewoon is er word daar zo een bord bij gezet Ze zij ook dat je daar moest zijn geweest om iets van dat leven en cultuur te beggrijpen Ze vond dat daar erg priemietfief woonde en je niet kon koken maar ik zij dat dat voor jou niet zoo.n probleem was Mijn auto is weer gemaakt er zat een spijker in de band Ik ben druk met al mijn cursercen bezig Deze week elke dag wat en ook nog een verjaardag Gister ben ik wezen koken het thema was proeven hoe de bijbel smaakt smiddags hebben met een groep de voorbereirding gedaan en savods waren me met 30 tig mensen en moesten de gerechten presenteren die we gemaakt hadden we hadden vijf gerechten de kok liet die as zien en vertelde de herkomst en de ingredienten van heel lang geleden zefs een gerecht uit de Romeinse tijd erg interesant Ronold heeft nog steeds last van zijn enkel hij is ook al door de scanner ge moet nu naar de spcialistin het ziekenhuis hopelijk kan die vinden wat er aan de hand is Ze gaan in de voorjaarsvacantie naar de wintersport met een heel stel vrienden Maaike gaat niet mee die heeft congres in mieamie ik stop want ikmaak steeds fouten Lefs mama
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
