De week van de "Paro's '"

Ha allemaal,
Deze week is het staakseizoen echt aangebroken. Maandag en dinsdag heb ik nog gewoon kunnen werken maar woensdag lag alles plat, wat betekent geen openbaar vervoer, dus geen scholen geopend, en geen les. Het is dan heel rustig op straat want stakingen gaan hier vergezeld van rellen met steengooien en verdere vernielingen, dus net als met oud en nieuw is het advies "binnen blijven"....maar ja best lastig, want een mensen heeft nu eenmaal eten nodig. Woensdag ging het nog wel...de cocinera(kokkin) in mijn eetplek kon ondanks de paro nog komen. Donderdag had het ministerie besloten dat de scholen weer open moesten, ondanks de paro, en heb ik lesgegeven terwijl de leerlingen gebracht moesten worden of met taxi naar school konden, een dure grap voro met name de armere bevolking hier....wat voor hen betekent, dus geen school.
Om even uit te leggen, zo'n paro (momenteel in het hele land) betekent dat de wegen geblokkeerd zijn, op bruggen massa's vooral manenn rondhangen om het verkeer te blokkeren en het leven letterlijk stil staat....mensen moeten dus thuis blijven, aanvoer van basisbenodigdheden als water en voedsel stokt......en de sfeer is grimmig.
Vrijdag zat alles weer op slot, dus ik ben van mijn huis naar het centrum gelopen via zo'n brug om te gaan eten...Gelukkig lukte dat.....
Vandaag,zaterdag, is het openbaar vervoer weer op gang gekomen maar natuurlijk overvol, dus ben ik weer naar de stad gelopen om te eten en er waren vandaag zelfs winkels open waar ik sloffen gekocht heb...:-) Allen aan de voorkant zijn ze gesloten maar op de koude vloeren hier....tegels en het is nu echt regenen en regenen en koude....dus heerlijk:-)
Verder heb ik van de week dus tijd om te lezen, net heb ik de eenzaamheid van de priemgetallen uit...wat een schitterend boek over de adolescentie....Het geeft zo mooi weer wat er tijdens die periode van je leven gebeurt.....
Ik ben ook op zoek naar recente films, maar vanwege de paro en het feit dat hier dit toch allemaal langzamer gaat als in Nicaragua is me dat nog niet gelukt......hopelijk is er weer aanvoer als de paro's gaan stoppen (iets waar het voorlopig nog niet naar uit ziet....in Oruro waar ik eerst woonde, hebben ze de paro indefinido, dus oneindig genomend:-) Net als in Sucre dus....waar ik in augustus was, wat een land:-)
Groetjes,
isolde