Weekends in nicaraguaanse stijl

Ha allemaal,
Vrijdag ben ik op het office beziggeweest een progrmma samen te stellen voor de 50 nieuwe kinderen die we deze week krijgen, een hele puzzel want sommigen moeten spaans engels wiskunde aardijkunde natuurkunde enzz doen en dan moet je docenten en lokalen zien te combineren over vier dagen.
Daarna heb ik het oude treinststion bezocht, je moet je voorstellen het heeft maar 20 jaar gefunctioneerd een lijntje granada...managua. Als je de bussen hier ziet dat denk dat een investering in treinen en rails heel hard nodig is, maar ja:-)
Daarna ben ik evne bij de bibliotheek geweest voor de oorbereidingen van deze week en verder gelopen (je loopt hier minstens drie uur per dag!, de afstanden zijn gigantisch en op veel plaatsen geen asfalt en willen taxi,s niet rijden). Het was beste winkelcentrum volgens zeggen van Granada en ik was op zoek naar goed etenn forget it..wel zwaar bewaakt dat centrum, allemaal politie maar goed eten ho maar.
Zaterdag stond ik op en toen bleek dat mijn buurvrouw die zaterdag ervoor de laatste dag was (al mijn kamergenoten zijn inmiddels nu verdwenen) naar het Laguna ging samen met haar zoon Max die hier ook, we hebben samen een taxi gedeeld en dat was heel prettig daar. Net als elke dag heb ik weer heerlijk geslapen tussen 13.00 en 16.00 uur op zo{n zacht matras...Je gelooft het niet hoeveel uren ikper dag slaap!
Daarna heeft de taxi ons punctueel opgehaald, een hele aardige man. We kregen alleen een lekke band, dat gebeurt zo op deze vreselijke wegen.
Dus even een uurtje wachten wat hulp erbij en toen terug. Max gevraagd naar een karaokebar te komen waar hij helemaal gek van is..Nou ik vind het niks maar ben er een uurtje gebleven,
Gisteren hadden we in de middag een uitje met de vrijwilligersgroep naar de eilanden hier vlakbij, helaas was het weer slecht en er waren duidelijke spanningen onderling, groepdynamisch moet pauline, onze coordinator zeker nog veel leren. Toen we terugwilden op de afgesproken tijd was de motor van de boot kapot, op zich niet zo erg alleen er waren allemaal moskoeten, dus ik zit onder de bulten..:-)
Na de gebruikelijke wachttijd werd er een andere bppr gecharterd (maken is hier niet normaal, je zorgt gewoon voor een andere bppt).
Bij terugkomst bleken alle vervoersmiddelen weg te zijn dus dat betekende vrijwel in het donker 1,5 uur lopen...
Het bevalt me hier echt best maar nicaragua is echt een ontwikkelingsland. Gisteren viel de elektriciteit weer eens uit en dan de ventilatidoren het nietm waardoor het dus snikheet s{nachts met name, de storing duurde 10 uur.
Gisteravond had ik zin om eens lekker vroeg te gaan slapen maar het was weer eens Purissima wat betekent dat alle kinderen voortdurende rotjes gooien...de starten waren er bezaaid mee.
Jullie merken elke dag is hier anders en ik geniet er echt van de realtiviteit van alles wprdt steeds duidelijker. Binnekort zal ik eens foto{s maken en dan laten zien hoe mijn dagelijks leven eruit zoet, well zo af en toe dan,

Liefs isolde