"Het paradijs"

Beste allemaal,
Sinds gisteren ben ik aangekomen in het paradijs, een werkelijk schitterende hosteria...Jullie moeten maar eens kijken op de site hosteria mandala http://www.hosteriamandala.info/
Zelf heb ik een kamer met een prachtig uitzicht en net heb ik een wel een half meter grote leguaan gezien. Mijn kamer is een zaal met alles van natuurlijke materialen gemaakt in het plaatsje hier dichtbij. Ik blijf hier tot 15 april en heb ook nog eens uitstekende internetverbinding met uitzicht op een palmstrand en de oceaan:-)
Ik ga hier vanaf maandag helpen bij een guarderia(kleine kinderen ga ik een beetje helpen bij de eerste woordjes engels). Deze guarderia is een zogeheten serviceproject van de hosteria.
Anyway, Ik heb weer heel wat foto's en veel dingen gezien en beleefd.
Vanuit Quito heb ik dus het vliegtuig genomen naar Manta, op een haar na (ik werd al omgeroepen) heb ik mijn vliegtuig gemist...Hoe dat kwam? Ik stond in de verkeerde rij anderhalf uur, het was chaos op de nationale luchthaven en ik dacht manta, dat is goed maar het was een andere maatschappij! Toen ik bij de goede bali aankwam had ik 10 minuten om in vliegende vaart mijn bagage af te geven en door de douane naar het vliegtuig te rennen, vreselijk maar ik heb het gehaald en mijn bagage is ook aangekomen:-)
In manta ben ik twee nachten geweest en heb geslapen in een hostel waar nooit "extranjeros"komen, ik was dus een interessant studie-object...in de hele stad trouwens waren heel veel nationale toeristen( het is immers paasweekend) maar geen vreemdelingen.
De eerste dag ben ik naar het strand geweest dat vlak bij mijn hostel lag...Er waren veel toeristen en je had uitzicht op de haven, die echt heel groot is. Manta is de grootste plaats van de Manabi provincie en echt een havenstad.De volgende dag ben ik vroeg op pad gegaan om eerst de visafslag te bekijken...natuurlijk gigantisch veel mannen maar ook gigantisch veel vis...hele grote exemplaren heb ik gezien en wat vies is dat villen toc met al die koppen liggend op de rotsen. Daarna heb ik een rammelbus(maar wel een schitterend exemplaar, met allerlei bellen en kleuren)genomen naar Monte Christi waar ik een deel van het productieproces van de Panamahoeden heb gezien. Het weven, het drogen, het strijken en ik heb geleerd hoe je fijne van groffe hoeden kunt onderscheiden...De meest fijne kosten zo'n 300 dollar maar kosten ook 3 maanden werk.
Na de Monte Christihoeden heb ik het plaatselijke museum bezocht om wat te weten van de achtergrond van de streek. Er wonen hier heel weinig Indigenous maar in het verleden zijn er wel veel geweest (ver voor de zogeheten meso-amerikaanse culturen, maya en zo).

Ik sla dit even op en vervolg dan in de volgende
isolde