Terug in Quito

beste allemaal,
Sinds vrijdag ben ik weer terug in mijn favoriete hotel in de oude stad, Hotel San Francisco de Quito...Zo heette de stad vroeger ook. Inmiddels gebruik ik de rustige zondagochtend, elke zondag wordt de oude binnenstad afgesloten en kunnen mensen wielrennen door de oude stad, om mijn internet bij te werken. Deze week maar een kort verslag want ik wil proberen vanavond nog foto's up te loaden.
Maandag tot en met donderdag heb ik in het kinderdagfverblijfgewerkt...erg leuk. In mijn hostel was de belgische familie (die ik al eerder had ontmoet) aanwezig en zij hebben allerlei speelgoed gekocht voor het kinderdagverblijf, wat ik kon geven en uitleggen. De laatste dag heb ik bijvoorbeeld memory gespeeld met de leidsters en de oudste kinderen, ze kenden dit totaal niet. De laatste dag was heel rustig en kon ik eens met de leidsters praten (het regende en dat betekent dat de kleintjes niet komen omdat ze dan ziek worden is het idee). Deze leidsters worden betaald door de overheid, 130 dollar per maanda, zo'n 80 euro per maand, en moeten gealfabetiseerd zijn wat betekent dat ze de middelbare school afgerond hebben.Als leerling van de middelbare school moeten ze ook volwassenen die analfabeet zijn alfabetiseren. De maaltijden in het verblijf worden ook door de overheid betaald. De kinderen worden door de leidsters zelf gezocht, normaal zouden ze gewoon thuis zitten en oppassen maar ze kunnen dus gratis naar het kinderdagverblijf. De ouders van de kinderen zijn heel arm...Het is overigens sowieso een heel arme streek, dor, vissers en verder weinig bestaansmiddelen. het toerisme loopt ook niet echt lekker. Ze werken in het kinderdagverblijf elke dag van 09.00 uur tot 16.00 uur en de jongste doet avondschool, dat is hier heel gewoon, onderwijs op afstand.Ik heb gevraagd wat hun eerste prioriteiten en daar kwam weer speelgoed uit en ledikanten en opknappen ruimte. Een klusjesman zouden ze er goed kunnen gebruiken..tafels en soelen gaan nogal eens kapot..De eigenaar van de hostel kwam deze week terug en tegen hem heb ik dat ook gezegd, hij is het kinderdagverblijf gestart samen met zijn vrouw:-)!!!Een italiaan en een zitser. Zwitsers zie je hier sowiesoveel.
Vrijdag ben ik met de taxi door een ongelooflijk droog gebied naar manta gebracht(er zijn nog vrijwel geen auto's daar) en vervolgens naar Quito gevlogen. In het volgende verslag vertel ik meer over wat ik allemaal hier heb beleefd.
isolde