Een beetje een kerstmisverhaal:-)

Beste allemaal,
Kerstmis en oud en neiuw worden zoals jullie allemaal wel weten door vele mensen anders beleefd. Zelf ken ik als alleenstaande inmiddels heel wat alleeenstaanden, vind ik een beter woord dan singles, en dan heb je het wel eens over de decembermaand als alleenstaande.
Eigenlijk ken ik maar een paar mensen in mijn vrienden- en kennisen kring die deze maand fijn vinden. Zelf en evele andere met mij hebben een bloedhekel aan deze maand. Om daarmee om te gaan hoor ik altijd verschillende strategieen, werken, heel populair, weggaan (wat ik altijd doe:-) of de duer sluiten en flims kijken of boeken lezen en wachten tot het gelukkig weer voorbij is.
Nu heb ik dit jaar te maken met het feit dat ik helaas niet kan werken (we zijn gesloten wat achteraf gezien mijn gezondheid wel goed is) en ik ga niet reizen want ik wil uitrusten.,
Dus wat doe ik nu die 10 dagen die ik vrij heb. Elke dag bedenk ik iets wat ik echt leuk vind. Afgelopen vrijdag ben ik naar een hele kleine bibliotheek geweest voor kinderen waar ik altijd de boeken haal zover ze aanwezig zijn die ik kan gebruiken voor het lesgeven aan kinderen. De gewone bibliotheek is hier al sinds ik hier ben gesloten wegens politieke troebelen. In die bibliotheek heb ik weer een aantal, uiteraard spaanstalige boeken gezocht die ik volgende week goed kan gebruiken als we de 29e weer verder gaan met de lessen. ¨SAvonds had ik voor mezelf bedacht dat ik eens naar een heel beroemd restaurant te gaan hier in Granada (gerda ook wij gaan daar zeker heen, het is echt iets voor jou). Het is een boeddharestaurant, dus met boeddha´s, en kaarsjes en de wanden vol boeken (bij daglicht moet ik nog eens teruggaan) en ook een kunstenaar die daar aan het werk was met vrouwenportretten. Zoals vaak gebeurt raak je dan aan de praat en hij vertelde me dat hij overdag met straatkinderen werkt. Verder hebben we gepraat over zijn werk als kunstenaar. Ik sla dit even op en ga dan verder met het kerstverhaal,
Isolde