Vervolgkerstverhaal

Zoals altijd als je in een restaurant zit zaten er ook 2 nicaraguaanse vrouwen en ook daar raakte ik mee aan de praat..Overigens zij kunnen uiteraard het eten niet betalen maar zitten wel uren in zo´n restaurant met 1 drankje wat hier heel normaal is.
Zaterdag had ik van alles bedacht wat ik wilde doen, maar helaas de electriciteit viel weer eens uit, en in zo´n 6 internetcafes kon ik dus niet werken..Om 12.00 uur was ik inmiddels zo pissed off (dat zeggen de amerikanen hier altijd) en het is hier zo bloody hot (inmiddels al twee weken tussen de 37 en 40 graden overdag, vreselijk terwijl het eigenlijk winter moet zijn, wat betekent tussen de 28 en 30 graden) dat ik een taxi aangehouden heb en me naar de monkeyhut heb lasen brengen. De monkeyhut ligt aan het laguna de apoyo en hoger als granada en omdat het een krater is kun je er heerlijk zwemmen en voor 6 dollar mag je daar dan naar binnen om te zwemmen, het is zo´n meer met allemaal van die privehuizen van rijke nica´s en resorts. Helaas had ik in dit geweldige oord maar 3 uur want de chickenbus gaat maar 1 keer per middag, om 15.oo uur moest ik dus weer weg in een overvolle chickenbus maar wat zo leuk is mensenr staan echt voor je op ik mocht op het puntje zitten met 1 bil (gerda dat gebeurt heel vaak, in veel bussen hang je op 1 bil). Op het kruispunt worden we dan eruit gegooid, en dan betekent het liften voor eeen pick up of minibusje naar granada wat meestal wel na een minuut of 20 gebeurt.
Op zondag had ik bedacht dat ik mar eens iets moois voor mezelf moest kopen. Met de chickenbus ben ik Naar Massaya gegaan, ongeveer 16 kilometer hier vandaan (anyway zondag was er ook weer eens geen electtriciteit en de hitte duurt nog voort)Massaya is een plaatsje dat een heel oude souvenirmarkt kent tussen oude muren. Door een aardbeving was een paar jaar geleden alles verwoest maar ze hebben het al aardig weer opgebouwd. Daar heb ik een heel dunne blouse gekocht handgemaakt, met een heel mooi blauw motief (ze hebben hier veel handgemaakte spullen). Het was echt een heel mooie markt om te bezoeken en rustig, ze zijn daar helemaal niet opdringerig zoals hier in Granada.
Ook hier in Granada heb ik bij een corporatie van vrouwen, die ze allemaal zelf ontwerpen al een lekker dunne blouser.
Vandaag had ik echt geen zin om weer eens wat te bedenken dus dacht ik ik ga maar eens naar het zembad hier in town (bij een heel duur hotel, 1 zwembad in de hel stad, entree 10 dollar). Voordat ik daarheeen gegaan ben iheb ik zoals ik elke morgen doe sinds mijn huiseigenaars weg zijn gezellig zitten babbelen met de moeder van de huiseigenaar die nu op het huis past en er ook slaapt, we hebben wel een uur over ons leven gepraat onder het genot van een heerlijk kopje koffie (anyway we doen dat nu elke ochtend, minimaal een half uur). Daarna ga ik altijd naar Ed in mijn favoriete ontbijtcafe (heb ik een foto van online gezet de vorige keer) en klets de dagelijkse dingen door en ontbijt daar, vandaag wentelteefjes en lees de landlijke krant.Ik besteed meestal zo´n drie kwartier elke ochtend en nu zeker meer dan een uur nu ik vrij ben, in dit cafe.
Daarna ben ik naar een geweldig zwembad geweest, waar ook een grote groep nederlandse meiden zat die net uit Nederland kwamen en met zo´n 20 meiden een reis maakten door nicaragua en honduras (zoiets als jullie doen in de Ardennen ronald). Tussendoor heb ik gelukkig na drie internetcafes tante greeth en oom froiuts bereikt want ik realiseerde me opeens dat ik als ik niks ode, al de informATIE VAN DEZE SITE KWIJT BEN, DUS als andere mensen dit lezen kunnen ze misschien ook nog een album bestellen..Er staat hier op de site ergens geef isolde een album cadea, dus als nog iemand dat zou willen doen graag!!!!Dan houd ik namelijk alle informatie en foto´s van dit hele jaar bewaard en anders kan het verdwijenen de 31e en hier vanuit Nicaragua kan ik niks doen!!!Het blijft een ontwikkelingsland.
Het is inmiddels 17.15 en nog steeds schat ik zo´n 35 graden..Ik ga lekker naar huis me douchen want ik zweet weer als een otter:-)
Ik wens iederen op zijn of haar eigen manier een fijne kerst en prettige nieuwjaarwisseling en jullie zullen zeker nu ik deze week toch een verplichte vriwe week heb nog wel veel meer van me horen want ik vind het zelf ook heel leuk om heel veel over Nicaragua en zo te vertellen..Ik heb nog veel meer verhalen en zit er zelfs over te denken om er misschien een soort boek van te maken (inclusief misschien mijn Iranverhaal van vorig jaar, weten jullie nog:-)
Veel liefs allemaal gewenst,
isolde