Sucre, 3000 meter

Ha allemaal,
Inmiddels ben ik vanaf Samaipata weer terug naar Santa Cruz gereisd om vandaar naar Sucre te vliegen. Asfaltwegen in dit land zijn zeer beperkt en de reisafstanden zijn niet zo groot maar het is ongelooflijk bergachtig waardoor het heel lang duurt om ergens te komen. Er waren werkzaamheden op de weg van Santa Cruz naar Sucre wat betekende dat de reis minimaal 18 uur zou duren:-)over 250 kilometer. Bovendien zijn er maar weinig bussen..Ik snap nu heel goed de armoede hier, Het is en heel hoog en koud en er is nauwelijks vervoer...Over zandwegen is het moeilijk reizen. Veel indianengroepen, de goortste zijn de Quecha, Maipurar en ?, leven nog echt in de middeleeuwen met gelijke levensomstandigheden en een korte levensuur.
Vandaag ga ik Potosi (meer dan 4000 meter), de stad waar nog steeds de mijnwerkers in erbarmelijke omstandigheden leven..Ik ga daar een mijn bezoeken, schijnt heel indrukwekkend te zijn. Eerst moet ik echter zorgen dat mijn lichaam weer aan de hoogte went, 4000 meter schijnt echt rustig aandoen te zijn.
Sucre is een mooie witte stad met het hooggerechtshof (net zoiets als Den Haag en Amsterdam)...en veel koloniale gebouwen. Ik heb er ook een weefcentrum bezocht waar vrouwen, en sinds kort ook mannen, prachtige weefwerken maken (de kleren zijn echt heel bijzonder, gerda echt iets voor jou) en proberen te verkopen om de bevolking in de omliggende dorpjes van inkomen te voorzien, er was een museum bij dat ook gelden probeert te krijgen voor deze mensen. Er zijn hier veel ontwikkelingsorganisaties Plan, Unicef, en nog veel meer, ook nederlanders die zelf iets opzetten bijvoorbeeld voorde straakinderen hier die moeten werken om de achterblijvende familie te ondersteunenen. Die Nederlanders ondersteunen een project om de straatkinderen te vorozien van lunch maar ook allerlei educatieve activiteite. Ontwikkelingsactiviteiten zijn hier hard nodig want het is hier ongelooflijk arm en veel mensen gaan vroeg dood...Je hebt hier een mug en als je daardoor gestoken wordt dan val je dood neer brrrr.
Internetten is hier lastig want er zijn slechte verbindingen maar nu, 'sochtends vroeg, lukt het even:-Al met al is het een heel indrukwekkend land, vergelijkbaar denk ik kwa sfeer met Tibet, dat ook hoog in de bergen ligt...Het is wel heel wat anders dan mijn tropische bestemmingen. Zodra er weer goed internet is, kan wel even duren:-), zal ik foto's sturen.
Nu op naar Potosi,
Groetjes,
isolde)