Visum en onafhankelijkheidsdag

Beste Allemaal,
Sinds 5 januari van dit jaar ben ik al bezig een visum voor Suriname aan te vragen waar ik immers een hele leuke job krijg. Gisteren kreeg ik een afwijzing en de belangrijkste reden is dat ik persoonlijk langs moet komen, en een handtekening van de organisatie waar ik voor ga werken....
Nu had ik uitgezocht dat op Trinidad ook een consulaat van Suriname zat en omdat ik daar toch langs kom, ik land daar onderweg vroeg ik me af of ik die stempels niet daar kon halen. Trinidad heb ik inmiddels al een paar keer gebeld (zijn goed bereikbaar in tegenstelling tot de ambassade van suriname in amsterdam waarvoor zelfs geen telefoonnummer bestaat) om te vragen of ik dan een toeristenvisum kon krijgen (3 maanden).....Zij wilden daarover eerst overleggen met Amsterdam. Amsterdam is echter niet bereikbaar, de site doet het niet:-) Omdat ik het toch eng vindt zonder stempels Suriname in te gaan heb ik mijn vlucht naar een paar dagen later verplaatst wat wel weer geld kost maar wat twee voordelen heeft, ik kan naar het consulaat van Suriname in Trinidad en ik heb zomaar ineens een paar dagen in Trinidad als ik niet al teveel tijd kwijt ben met wachten en papieren. . De ambassade van Amsterdam moet nu de papieren naar Trinidad versturen, kijken of dat gaat lukken:-)
Daarnaast kreeg ik ook maar geen geld van Urway way waar ik inmiddels 4 maanden voor niks werk, dus ook die heb ik vanochtend bereikt en ze zouden proberen het te versnellen.
Door al dat gebel en geregel (was er drie uur mee kwijt) kon ik natuurlijk niet naar de school. Bellen met instanties gaat nu eenmaal alleen maar 's ochtends hier.
Op de school beginnen mensen mij steeds meer te kennen en ik zeg nu al 's ochtends bij het binnekomen a la pincha: goedemorgen in het Quicha, de basistaal hier in dit gebied. Gisteren heb ik maar twee korte lesjes kunenn geven want hier in Ecuador is het zaterdag onafhankelijkheidsdag en de hele school heeft wel drie uur moeten paraderen en oefenen voor het goed lopen zaterdag en hoe de vlag vasthouden en het zingen van het nationale onafhankelijkheidslied...Helaas doen de batterijen van mijn toestel het momenteel niet en zijn die hier moeilijk verkrijgbaar want achteraf gezien was het best wel grappig, al die kinderen die in een nette rij moesten, en voortdurend met de verkeerde been begonnen en dan mocht de zevende klas de vlag dragen en alle leerlingen van die klas (de 7e) moesten individueel paraderen en de vlag kussen en Viva ecuador roepen. Het is echt een heel serieus gebeuren hier en we moesten het dus nog een keer overdoen. Ik ben benieuwd of ze vandaag weer geoefend hebben, morgen ga ik weer naar school en ben benieuwd of ik dan een engelse les kan geven of dat we alleen gaan paraderen. Deleraren vroegen mij of we dat in Nederland ook deden en toen ik vertelde dat dat niet de gewoonte is en ook dat veel mensen het volkslied niet kennen, vonden ze dat maar heel raar.....Als je het als historicus bekijkt is het wel een beetje te begrijpen want nog niet zo lang geleden is ecuador aan Peru bijna de helft van zijn omvang verloren door een oorlog.
Wat dat betreft is nederland echt een oude natie...:-)
Morgen op de terugweg van school zal ik proberen batterijen te krijgen zodat ik ook weer wat recente foto's kan laten zien...
Uit en vochtig, elke dag rgent het wel, gelukkig:-) maar ook soms heel warm Ecuador.
isolde